ทิฐิ

• [n.] conviction
• [syn.] ความถือดี,ความเย่อหยิ่ง,ความทระนง,ความอวดดื้อถือดี

ตัวอย่างประโยคเขาเป็นคนแข็งกร้าว ไม่ยอมลดทิฐิของตน

• [n.] (P) conviction
• [n.] pride, stubbornness = ทิฐิมานะ

• [ทิดถิ] น. ความเห็น เช่น สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ มิจฉาทิฐิ ความเห็นผิด
• ความอวดดื้อถือดี เช่น เขามีทิฐิมาก. (ป. ทิฏฺ??
• ส. ทฺฤษฺฏิ).