บึ่ง

• [v.] speed
• [syn.] รีบ,เร่ง,รีบเร่ง

ตัวอย่างประโยคเขาบึ่งมาหาเธอที่บ้านทันทีเมื่อรู้ว่าเธอกำลังเจ็บท้องจะคลอด

หมายเหตุรีบเดินทางไปโดยเร็ว

• [n.] a large gnatlike insect
• [vi.] (S) to rush, to hurry, usually in a car

• น. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายสกุลในหลายวงศ์ ขนาดเท่าแมลงหวี่หรือโตกว่าเล็กน้อย มีปีกคู่เดียว ปากแบบดูดกิน เจาะดูดเลือดคนและสัตว์กินเป็นอาหาร มีอยู่ชุกชุมตามบริเวณชายนํ้า ชายทะเล และในป่าทึบ ที่สําคัญได้แก่ สกุล Phlebotomus วงศ์ Psychodidae สกุล Simulium วงศ์ Simuliidae สกุล Lepto conops และ Culicoides วงศ์ Ceratopogonidae เป็นต้น ปึ่ง หรือ คุ่น ก็เรียก.
• ก. วิ่งหรือขับไปโดยเร็ว เช่น บึ่งไป บึ่งรถ บึ่งเรือ.