บูด

• [adj.] wry
• [syn.] บึ้ง,บึ้งตึง,บูดบึ้ง
• [adj.] rancid
• [syn.] เสีย

ตัวอย่างประโยคฉันหันไปเห็นหน้าบูดบึ้งตึงก็รู้ทันทีว่าเธอไม่พอใจที่ฉันพูด

หมายเหตุที่ไม่ยิ้มแย้มแจ่มใสเพราะโกรธหรือไม่พอใจ

• [vi.] to go bad, to become putrid, to go sour

• ว. มีรสเปรี้ยวและมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยวแสดงว่าเสีย (ใช้แก่อาหาร) เช่น ข้าวบูด แกงบูด
• ทําหน้าแสดงอาการไม่พอใจ เรียกว่า ทําหน้าบูด.