ประณาม

• [v.] condemn
• [syn.] กล่าวร้าย,พูดให้ร้าย,ให้ร้าย,ตำหนิ,ติเตียน,ด่าว่า
• [ant.] ชมเชย

ตัวอย่างประโยคลูกคนใดละเลยไม่เอาใจใส่พ่อแม่จะได้รับการประณามหรือถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญู

หมายเหตุกล่าวร้ายให้เขาเสียหาย

• [vt.] (properly) to pay obeisance to
• [vt.] (popularly) to condemn, to damn

• ก. น้อมไหว้ เช่น ขอประณามบาทบงสุ์พระทรงศรี. (ส. ปฺรณาม
• ป. ปณาม).
• ก. กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย เช่น ถูกประณามว่าเป็นคนโกง
• ขับไล่. (ส. ปฺรณาม