ปะปน

• [v.] be mixed up
• [syn.] ปนเป,เจือปน
• [v.] confuse
• [syn.] ปน

ตัวอย่างประโยคพระธรรม 7 คัมภีร์นั้นเป็นเนื้อธรรมแท้ๆ ที่ไม่มีนิทานปะปน

หมายเหตุเอาสิ่งที่มีจำนวนน้อยประสมลงในส่วนมากเพื่อให้ระคนปนเป็นอันเดียวกัน

• [vi.] to mix (with the crowd), (of good and bad money) to be mixed up

• ก. ปนกัน (มักใช้ในลักษณะที่สิ่งต่างชนิดต่างประเภทระคนปนกัน) บางทีก็ใช้หมายความอย่างเดียวกับ ปน.