พักตร์

• [n.] face
• [syn.] หน้า,ใบหน้า,พักตร์,หน้าตา

ตัวอย่างประโยคพระพักตร์ของพระพุทธรูปที่สร้างในสมัยสุโขทัยจะอิ่มเอิบ สวยงาม

• (P) face, visage

• [พักตฺระ] (ราชา) น. หน้า ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).