พิการ

• [adj.] handicapped
• [syn.] ทุพพลภาพ
• [ant.] ปกติ

ตัวอย่างประโยคเพื่อนของเขาบางคนอยู่ในโครงการเรียนร่วมระหว่างเด็กพิการกับเด็กปกติ

หมายเหตุเสียอวัยวะมีแขนขาเป็นต้น, เสียไปจากสภาพเดิม

• [adj. vi.] crippled, deformed, maimed

• ว. เสียอวัยวะมีแขนขาเป็นต้น เสียไปจากสภาพเดิม เช่น แขนพิการ ตาพิการ บางทีใช้เข้าคู่กับคำ พิกล เป็น พิกลพิการ. (ป. ส. วิการ).