พิสมัย

• [v.] admire
• [syn.] ชื่นชม,ชื่นชอบ

ตัวอย่างประโยคเขาไม่พิสมัยสาวอวบ แต่ชอบสาวร่างบางโปร่งมากกว่า

หมายเหตุรู้สึกพึงพอใจหรือชอบใจ

• [vi.] (P of F) to love, to admire

• [พิดสะไหฺม] น. ความรัก ความปลื้มใจ ความชื่นชม. ก. รักใคร่หลงใหล เช่น ฉันไม่เห็นจะพิสมัยเธอเลย. ว. ควรชม. (ส. วิสฺมย
• ป. วิมฺหย ว่า ความแปลกใจ).