พึม

• [adv.] mutteringly
• [syn.] พึมพำ,พึมๆ พำๆ

ตัวอย่างประโยคเขาบ่นพึมว่า โชคไม่เข้าข้างเขา

หมายเหตุเสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อยๆ

• [vi. adv.] to murmur, to mutter, to mumble, to grumble, to complain

• ว. เสียงบ่นเบา ๆ เช่น นักเรียนบ่นกันพึมเลย.