พึมพำ

• [v.] mumble
• [syn.] งึมงำ,พึมๆ พำๆ

ตัวอย่างประโยคหล่อนได้ยินเขาพึมพำอยู่คนเดียว

หมายเหตุเสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อยๆ

• [vi. adv.] to murmur, to mutter, to mumble, to grumble, to complain

• ก. พูดค่อย ๆ จับความไม่ได้ เช่น เขาพึมพำอยู่คนเดียว.