พึ่ง

• [v.] depend on
• [syn.] อาศัย,พึ่งพาอาศัย
• [aux.] just now
• [syn.] เพิ่ง,เพิ่งจะ,พึ่งจะ

ตัวอย่างประโยคก่อนที่จะพึ่งใคร เราจะต้องช่วยตัวเองก่อน

หมายเหตุอาศัยพักพิง, ขอความช่วยเหลือ

• [adv.] auxiliary verb, (to arrive) just now, a moment ago
• [adv.] just yet

• ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่ ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น.
• ว. คําช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป เพิ่งก็ว่า
• ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.