พึ่งพิง

• [v.] depend on
• [syn.] พึ่ง,พึ่งพา,พึ่งพาอาศัย

ตัวอย่างประโยคเขาเป็นคนเดียวเท่านั้นที่เห็นจะพึ่งพิงได้

หมายเหตุอาศัยพักพิง, ขอความช่วยเหลือ

• ก. พักพิงอาศัย.