ฟอน

• [adj.] ablaze
• [v.] gnaw
• [syn.] บ่อน,ฟอนเฟะ

ตัวอย่างประโยคเธอมองไปยังกองฟอนด้วยความอาลัยรักอย่างสุดซึ้ง

หมายเหตุที่ไหม้เป็นจุรณ, ที่ไหม้เป็นขี้เถ้า

• [adj. adv.] (burnt) to ashes, (cut down) to pieces
• [adj. adv.] burnt out
• [adj. adv.] perforated, moldy

• ก. บ่อน กินพรุนข้างใน พลอนทั่ว เช่น หนอนฟอนชมพู่
• ค้นหา เช่น ฟอนจนทั่ว ฟอนหาของสกปรกกิน. ว. ย่อยยับ แหลก เช่น ฟันฟอน คือ ฟันให้ยับย่อย ฟันให้แหลก
• ที่ไหม้เป็นจุรณ ที่ไหม้เป็นขี้เถ้า เช่น กองฟอน.