ฟุ้งเฟื่อง

• [adj.] well-known
• [adj.] prosperous
• [syn.] เฟื่องฟุ้ง

ตัวอย่างประโยคเขาภูมิใจกับผลงานอันฟุ้งเฟื่องที่เขาใช้เวลามานานแรมปี

หมายเหตุขจรไป, แพร่หลายเป็นที่รู้จัก

• [n. vi.] (of a repute) to spread
• [n. vi.] all-pervading (intellect)

• ก. ขจรไป แพร่หลาย (ใช้แก่เกียรติคุณ) เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า. ว. เชี่ยวชาญ ชํานิชํานาญ (ใช้แก่สติปัญญา) เฟื่องฟุ้ง ก็ว่า.