ลูกคู่

• [n.] chorus
• [syn.] คายกคณะ

ตัวอย่างประโยคลูกคู่ร้อยคนร้องรับเพลงกันอย่างเป็นจังหวะ

หมายเหตุหมู่คนผู้ขับร้องประกอบเพลง

• น. คนร้องรับต้นเสียง เช่น ลูกคู่ละครร้อง ลูกคู่ละครรำ คนร้องรับพ่อเพลงแม่เพลง เช่น ลูกคู่เพลงฉ่อย ลูกคู่ระบำชาวไร่ โดยปริยายหมายถึงผู้สนับสนุน เช่น พอนายพูด ลูกน้องก็รับเป็นลูกคู่.

• ผู้ที่ทำหน้าที่ร้องรับ ร้องซ้ำความ ร้องสอดแทรกขัดจังหวะ เพื่อให้เกิดความสนุกสนาน และยังมีหน้าที่ให้จังหวะผู้ร้องโดยการปรบมือ ตีฉิ่ง ตีกรับ ตีกลองและอื่น ๆ สำหรับ ลูกคู่ในวงเพลงสวดมาลัยของภาคใต้ เรียกว่า “คู่หู” ( สุกัญญา ภัทราชัย ๒๕๓๓ : ๓๔๔-๓๔๕ )