ล่มจม

• [v.] become bankrupt
• [syn.] สิ้นเนื้อประดาตัว

ตัวอย่างประโยคเขาทำทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อไม่ให้บริษัทล่มจม

หมายเหตุสูญเสียเงินทองข้าวของจนหมดตัวหรือเกือบหมดตัว

• see พินาศ

• ก. สิ้นเนื้อประดาตัว เช่น ค้าขายขาดทุนจนล่มจม ย่อยยับ ฉิบหาย เช่น บ้านเมืองล่มจม.