ล้มคว่ำ

• [v.] fall
• [syn.] ล้มคะมำ

ตัวอย่างประโยคเขากระโดดเตะไอ้นักเลงสามสี่คนที่เดินปรี่เข้ามาล้มคว่ำไปคนละทาง

หมายเหตุอาการที่หน้าคว่ำหัวปักลง

• [vi.] to fall prone

• ก. ล้มเอาหน้าลง.