สบประมาท

• [v.] insult
• [syn.] ดูถูก,ดูหมิ่น,ปรามาส,หมิ่นประมาท,ดูแคลน

ตัวอย่างประโยคเขาชอบสบประมาทคนอื่นอยู่เสมอๆ

หมายเหตุแสดงกิริยาวาจาดูถูกกันซึ่งหน้า, ประมาทหน้า

• [vt.] to insult

• ก. แสดงกิริยาวาจาดูถูกดูหมิ่นซึ่ง ๆ หน้า เช่น เขาถูกสบประมาทในที่ประชุม ประมาทหน้า.