อรหันต์

• [n.] Buddhist saint
• [syn.] พระอรหันต์,พระพุทธเจ้า

ตัวอย่างประโยคพระอรหันต์เป็นผู้ที่หมดจากการกระทำด้วยอำนาจของตัณหา

หมายเหตุผู้สำเร็จธรรมวิเศษสูงสุดในพระพุทธศาสนา, ผู้บรรลุพระนิพพาน

• [n.] a saint

• [อะระหันตะ ออระหันตะ อะระหัน ออระหัน] น. ชื่อพระอริยบุคคลชั้นสูงสุดใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ เรียกว่า พระอรหันต์. (ศัพท์นี้ใช้ อรหาหรือ อรหัง ก็มี แต่ถ้าใช้เป็นคําวิเศษณ์หรืออยู่หน้าสมาสต้องใช้อรหันต). (ป.
• ส. อรฺหนฺต).