เฟะ

• [adj.] rotten
• [syn.] เฟอะ

ตัวอย่างประโยคพอเขาเล่าถึงตอนที่เห็นหน้าเฟะของผู้หญิงคนนั้น ทุกคนก็กระโดดเข้ามารวมกันทันที

หมายเหตุที่เละเทะเปรอะเป็นหนอง

• [adj.] (of a wound, a dead body) sorotten that it exudes liquid, oozing,weeping (skin disease) = เฟอะฟะ
• [adj.] messy (affairs)

• ว. เละ เปื่อยหรือแหลกเหลวจนไม่เป็นรูปเป็นร่าง เช่น เน่าเฟะ.