โหม่ง

• [adv.] onomatopoeia from the sound produced by striking a gong
• [v.] hit (a ball) with the head

ตัวอย่างประโยคพระตีระฆังเสียงดังโหม่งๆ ไปไกล

หมายเหตุมีเสียงอย่างเสียงฆ้อง

• [vt.] to hit (a ball) with the head, to head

• [โหฺม่ง] ก. เอาหัวรับหรือกระแทกลูกตะกร้อหรือฟุตบอลเป็นต้น โดยปริยายหมายถึงอาการที่สิ่งหนึ่งตกลงมากระแทกพื้นอย่างแรง เช่น หัวโหม่งพื้นเครื่องบินโหม่งโลก.
• [โหฺม่ง] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ฆ้องคู่. ว. เสียงอย่างเสียงฆ้อง.