ต่อย

• [vt.] to hit with the fist, to box (the ear)
• [vt.] to break (all he dishes)
• [vt.] (of a wasp) to sting

คำพ้องความหมาย (Synonym)ชก, ทุบ

• [v.] box
• [syn.] ชก,แลกหมัด,ตะบันหน้า
• [v.] sting
• [syn.] กัด

• ก. ชก เช่น ต่อยปาก เอาของแข็งหรือของหนักตีหรือทุบให้ลิ ให้แตก ให้หลุดออก เช่น ต่อยหิน ต่อยมะพร้าว
• ใช้เหล็กในที่ก้นแทงเอา เช่น ผึ้งต่อย มดตะนอยต่อย
• โดยปริยายหมายความว่า ทําให้แตก เช่น เด็กเอาจานไปต่อยเสียแล้ว. น. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า ต่อย เช่น ต่อยมวย ต่อยรูป.