ทรง

• an element used to form terms of reverence when addressing or speakingof royalty or diety. When it is used before a noun, ทรง has the force of a verb,the term becoming an intransitive verb (which and also be used as an adjective)with a meaning appropriateto the object , as

คำอ่านซง

• [v.] keep one
• s balance
• [n.] form
• [syn.] รูปร่าง,แบบ

• [ซง] น. รูปร่าง เช่น ทรงกระบอก ทรงปั้นหยา ทรงกระสอบทรงกระทาย (ลักษณะชามหรือถ้วยมีรูปคล้ายกระทาย) แบบ เช่น ทรงผม. ก. ตั้งอยู่ได้ เช่น ทรงตัว
• จํา เช่น ทรงพระไตรปิฎก
• รองรับ เช่น ธรรมย่อมทรงผู้ประพฤติธรรมไม่ให้ตกไปในที่ชั่ว
• มี เช่น ทรงคุณวุฒิ