ทะลึ่ง

• [vi.] to rise suddenly (above the water),(of a balloon) to soar (of a plant)to shoot upwards
• [vi.] to intrude, (into a room), to assert oneself,to have cheeks,to be fresh, to be impertinent, to be assertive

คำพ้องความหมาย (Synonym)ทะยาน, ทะเล้น

• [v.] intrude
• [syn.] ทะยาน,พรวดพราด
• [v.] be insolent
• [syn.] ทะเล้น,ทะลึ่งตึงตัง

• ก. ถีบตัวพรวดขึ้นมา เช่น ทะลึ่งขึ้นจากนํ้า เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วผิดหูผิดตา เช่น ต้นไม้ทะลึ่งขึ้น
• แสดงกิริยาหรือวาจาอันไม่สมควรในเรื่องที่มิใช่ธุระของตัวหรือในเวลาที่เขาไม่ต้องการ แสดงกิริยาหรือวาจาอาจเอื้อม ไม่รู้จักที่ตํ่าสูง.