ธรรมกถึก

• [n.] a preacher

คำอ่านทำมะกะถึก

• [n.] one who preaches the Law
• [syn.] ผู้แสดงธรรม,ผู้กล่าวธรรม

• น. เรียกพระที่เป็นนักเทศน์ผู้แสดงธรรมว่า พระธรรมกถึก. (ป. ธมฺมกถิก).