ประพฤติ

• [vt. vi.] to be have, to conduct oneself (in an unbecoming manner)

คำอ่านประพรึด

• [v.] conduct
• [syn.] ปฏิบัติตัว,ทำตัว,ปฏิบัติ,วางตน,วางตัว,กระทำ,ดำเนินตน,ปฏิบัติตน

• [ปฺระพฺรึด] น. ความเป็นไปอันเกี่ยวด้วยการกระทําหรือปฏิบัติตน การทําตาม เหตุต้นเค้า. ก. ทําตาม ปฏิบัติ เช่น ประพฤติธรรม
• กระทํา ดําเนินตน ปฏิบัติตน เช่น ประพฤติดี ประพฤติชั่ว. (ส. ปฺรวฺฤตฺติ
• ป. ปวุตฺติ).