ผุด

• [vi.] (of a drowning man) to rise, to bob up
• [vi.] to become evident

คำพ้องความหมาย (Synonym)ผลุด, โผล่

• ก. โผล่ ทะลึ่งหรือสูงเด่นขึ้นมาปรากฏอยู่เหนือพื้นดินพื้นนํ้าเป็นต้น เช่น ปลาผุด ตอผุด อย่าได้ผุดได้เกิด.