มหา

• [n.] a graduate in Buddhist theology, who passes at least the thirdgrade out of nine grades in all. He must be a member of the clergy,though he retains the title after he leaves the priesthood

คำอ่านมะหา

• [adj.] great
• [syn.] ใหญ่,ยิ่งใหญ่
• [n.] title confered on Buddhist monk who passed the third grade in Buddhist theology

• ว. ใหญ่ ยิ่งใหญ่ มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส บางทีก็ลดรูปเป็น มห เช่น มหรรณพ มหัทธนะ มหัศจรรย์.
• น. สมณศักดิ์ที่ใช้นําหน้าชื่อภิกษุผู้ที่สอบไล่ได้ตั้งแต่เปรียญธรรม ๓ ประโยคขึ้นไป.