ยอด

• [n. adj.] top (of a tower), peak (of a mountain) = ยอดเขา
• [n. adj.] superb, supreme, perfect, leading (example) = ยอดยิ่ง,top (score), foremost (writer of his day), the best (of knowledage)
• [n. adj.] topping, ripping, awfully good

คำพ้องความหมาย (Synonym)ปลาย, เลิศ, สุด

• [n.] peak
• [n.] total
• [syn.] จำนวนรวม,ผลรวม

• น. ส่วนสูงสุด ส่วนเหนือสุด เช่น ยอดปราสาท ยอดเจดีย์ ยอดเขา ส่วนปลายสุดของพรรณไม้หรือที่แตกใหม่ เช่น ยอดผัก ยอดตำลึง ยอดกระถิน
• เรียกคนหรือสัตว์ที่มีคุณสมบัติยิ่งยวดเหนือผู้อื่น เช่น ยอดคน ยอดหญิง ยอดสุนัข
• จํานวนรวม เช่น ยอดเงิน
• ฝี (ใช้ในราชาศัพท์ว่า พระยอด). (ปาก) ว. ที่สุด เช่น ยอดเยี่ยม ยอดรัก.