วอกแวก

• [vi.] to wobble
• [vi.] (of the mind) to wander, to be distracted

คำพ้องความหมาย (Synonym)เขว, ไขว้เขว

• [v.] wander
• [syn.] ขาดสมาธิ,ไม่มั่นคง
• [ant.] มั่นคง

• ว. อาการที่จิตใจไม่จดจ่อแน่วแน่อยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เวลาฟังครูสอนมีสิ่งรบกวนทำให้จิตใจวอกแวก.