อภิชาตบุตร

• [n.] a son who turns out to be better than his father

คำอ่านอะพิชาดตะบุด

• น. บุตรที่มีคุณสมบัติสูงกว่าบิดามารดา อติชาตบุตร ก็ว่า. (ส. อภิชาตปุตฺร
• ป. อภิชาตปุตฺต).