อสัตย์

• [adj.] false, untruthful, unfaithful, unprincipled, unscrupulous

คำอ่านอะสัด

• ว. ไม่ซื่อสัตย์ ไม่ซื่อตรง กลับกลอก เช่น คนอสัตย์ อาสัตย์ ก็ว่า. (ส.
• ป. อสจฺจ).