อื้อ

• [adj. vi.] (of the ears) to sing, to become deafened

คำพ้องความหมาย (Synonym)อึงคะนึง, เอิกเกริก

• [adv.] abundant

• ว. อาการที่รู้สึกมีเสียงดังอยู่ในหู ไม่ได้ยิน
• (ปาก) มาก เช่น รวยอื้อ บ่นกันอื้อ.