เฆี่ยน

• [vt.] to flog, to whip (a prisoner, a horse)
• [vt.] (due to English influence) to beat, to defeat

คำพ้องความหมาย (Synonym)ชนะ, โบย

• [v.] flog
• [syn.] ตี,เฆี่ยนตี

• ก. ตีด้วยหวายหรือไม้เรียวเป็นต้นเป็นการลงโทษ
• (ปาก) เร่งความเร็ว เช่น เฆี่ยนมาด้วยความเร็ว ๑๘๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง เอาชนะคู่แข่งขันอย่างขาดลอย เช่น เฆี่ยนฝ่ายตรงข้าม ๓ เกมรวด.