ไพร

• [n.] (P) a forest, a wood

คำอ่านไพฺร

• [n.] forest
• [syn.] พง,พงพี,พงไพร,พนาลัย,ไพรศรี,พนา

• [ไพฺร] น. ป่า
• ขอบ ริม เรียกตอกเส้นกลม ๆ ที่อยู่ใต้ขอบกระบุงกระจาดเป็นต้น ว่า ตอกไพร.