ขจิต

ขจิต

• [ขะ-จิด] (มค. ขจิต) ว. ซึ่งฝังแล้ว เช่น มณิขจิต ซึ่งฝังด้วยพลอย, ซึ่งประดับแล้ว. ก. ตกแต่ง, เคลือบ, ทา, ปิด เช่น สุวรรณขจิต = ปิดด้วยทอง.

ขจิต

ขจิต