ผลการค้นหาคำศัพท์

ขยัน

ขยัน

ก. หมั่น, เพียร, เข้าที, แข็งขัน. น. ไม้เถาชนิดหนึ่ง ดอกเล็ก สีทับทิม มักขึ้นตามริมลำธาร.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ ขยัน จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

[ขะหฺยัน] ก. ทําการงานอย่างแข็งขันไม่ปล่อยปละละเลย ทําหรือประพฤติเป็นปรกติสมํ่าเสมอ ไม่เกียจคร้าน
แข็งแรง เข้าที เช่น เนื้อหนังขยันมั่นคงนัก. (อิเหนา) พอกํ้ากึ่งกลางนั้นขยันนัก. (เพลงยาวถวายโอวาท).
[ขะหฺยัน] น. ชื่อไม้เถาชนิด Bauhinia strychnifolia Craib ในวงศ์ Leguminosae เปลือกมีรสหวาน ๆ ฝาด ๆ ใช้กินกับหมาก.

กำลังโหลดข้อมูล