ผลการค้นหาคำศัพท์

ข่า

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ข่า

น. คนป่าจำพวกหนึ่งอยู่ในตระกูลมอญ-เขมร เช่น ข่าอัตตะปือ ข่าตองเหลือง และอีกเผ่าอยู่ใน ตระกูลชวา-มลายู ได้แก่ ข่าระแด และข่าจะราย
ไม้ที่ทำเป็นร้านคร่อมกองไฟใช้ปิ้งปลา
ต้นไม้ จำพวกขิงใช้ทำยาและปรุงอาหาร
ต้นไม้ขนาด เขื่อง เนื้อไม้มีกลิ่นหอม.

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

ความหมายของ ข่า จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ LEXiTRON

ข่า

[n.] hill tribe of Mon-Khmer stock living in the north of Thailand
[syn.] คนข่า,เผ่าข่า
[n.] galangal
[n.] Mon-Cambodian hilltribe

(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ อ. สอ เสถบุตร

ข่า

[n.] galingale (See ต้น plants)
[n.] a hill tribe of Mon-Khmer stock living in the north of Thailand and the Shan States
galingale, genus Alpinia

(อ่านต่อ...)

ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

ข่า

น. คนชาวเขาจำพวกหนึ่ง แบ่งออกเป็น ๒ พวก พวกหนึ่งพูดภาษาในตระกูลมอญ-เขมร เช่น ข่า อัตตะปือ ข่าตองเหลือง และอีกพวกหนึ่งพูดภาษาในตระกูลอินโดนีเซียน ได้แก่ ข่าระแด และ ข่าจะราย.
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Alpinia galanga (L.) Sw. ในวงศ์ Zingiberaceae มีเหง้า ลําต้นเป็นกอ สูง ๑-๓ เมตร ดอกขาว ออกเป็นช่อที่ยอด เหง้ามีกลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหารและทํายาได้.
น. ชื่อสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง ในมหาชาติคําหลวงแปลจากศัพท์ว่า สุสู คือ จระเข้ เช่น มงงกรฉลองเข้ข่าก็มี. (ม. คําหลวง มหาพน).
น. ไม้ที่ทําเป็นร้านขึ้นคร่อมกองไฟสําหรับปิ้งปลา ไม้ไผ่ขัดเป็นตารางเล็ก ๆ สำหรับวางหรือห้อยอาหารแห้งให้อยู่เหนือเตาไฟในครัว.

(อ่านต่อ...)

กำลังโหลดข้อมูล