จัณฑประโทยต
- [-โทฺ-ยด] (มค. จณฺฑปฺปชฺโชต) น. นามพระราชากรุงอุชเชนีในเรื่องสามาวดี เป็นผู้ทำอุบายจับท้าวอุเทน เจ้ากรุงโกสัมพีด้วยช้างยนต์ เพื่อเอากรุงโกสัมพีเป็นเมืองออก ครั้นท้าวอุเทนถูกจับไปได้สักหน่อยก็หนีกลับไปบ้านเมืองได้ พานางวาสุลทัตตาธิดาท้าวจัณฑประโทยตซึ่งได้เ
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร