ซิกข์
- น. ศาสนาซิกข์, ผู้ถือศาสนาซิกข์, เป็นคำออก เสียงเพี้ยนมาจากคำว่า สิกขะ ที่แปลว่า ศึกษา, บางแห่งอธิบายว่า ออกมาจากคำว่า ศิษย์, ศาสนาซิกข์กำเนิดขึ้นที่แคว้นปัญจาบประเทศอินเดีย เมื่อ พ.ศ. ๒๐๖๗ ผู้ริเริ่มตั้งศาสนาชื่อ คุรุนานัก คุรุนานักเกิดที่แขวงเมืองลาร์โฮ
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร