ญาณ
- [ยาน,ยา-นะ, ยาน-นะ] (มค. ญาณ
- สก. ชฺญาน) น. ความรู้, เครื่องรู้, ปัญญา, ปัญญาอันรู้จัก, ปรีชาหยั่งรู้, ปรีชากำหนดรู้ มีหลายอย่าง เช่น อย่าง ๑ มี ๓ คือ ๑. สัจจญาณ (ปรีชาหยั่งรู้อริยสัจ) ๒. กิจจญาณ (ปรีชาหยั่งรู้กิจอันควรทำ) ๓. กตญาณ (ปรีชาหยั่งรู้กิจทำแล้ว
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร