ตะหลากัน

ตะหลากัน

• (ชว.) ก. พิง, เท้าแขน
• อาการอิงแอบฉันคนรัก, ตะละกัน ก็เรียก
• คำนี้ใช้เป็นชื่อภูเขาที่ระเด่นพาบุษบาหนีออกบวชชี น่าจะเรียกชื่อตามลักษณะภูเขานั้น.