ติหลาอรสา

ติหลาอรสา

• (ชว.) น. ชื่อระเด่นบุษบาตอนบวชเป็นชีอยู่ที่เขาตะหลาวัน, ติหลา เป็นเสียงชวาเพี้ยนจาก ติลก (ดิลก) แปลว่า เครื่องหมายที่เจิมหน้าผากพราหมณ์, อรสา (อัจฉรา = นางฟ้า).