ตโมโชติปรายโน

ตโมโชติปรายโน

• [ตะ-โม-โช-ติ-ปะ-รา-ยะ-โน] น. ผู้มืดมาแล้วสว่างไป, คนที่เกิดมาในกำเนิด มิจฉาทิฐิ ภายหลังกลายเป็นคนสัมมาทิฐิและ ละโลกนี้ไป.