ถีนมิทธะ

ถีนมิทธะ

• [ถี-นะ-มิด-ทะ] น. ความง่วงเหงาและหดหู่ (ถีน = ความง่วง คืออาการที่จิตเคลิ้มไป, มิทธะ = ความหดหู่ คืออาการที่จิตไม่ยอมรับอารมณ์).