ถุลลจัย

ถุลลจัย

• [ถุน-ละ-ไจ], ถุลลัจจัย น. ชื่ออาบัติประเภทหนึ่งตามวินัยสงฆ์ ไม่มีกำหนดข้อไว้ตายตัว แต่เป็นการกระทำที่ต้องอาบัติเข้าลักษณะปาราชิก การเสพเมถุนทางทวารหนักทวารเบา ทวารปาก เป็นปาราชิก แต่เสพอวัยวะอื่น ๆ นอกจากนี้เป็น ถุลลจัย ดังนี้ เป็นต้น.