นิกาย
- (มค. นิกาย) น. หมู่, พวก, หมวด
- เรียกคัมภีร์พระสุตตันตปิฎกที่แยกออกเป็น ๕ หมวดใหญ่คือ ทีฆนิกาย มัชฌิมนิกาย สังยุตนิกาย อังคุตรนิกาย ขุทกนิกาย
- เรียกนักบวชคณะต่างๆ, นักบวชในพระพุทธศาสนา เมื่อแตกกันในยุคทำทุติย-สังคายนาราวพุทธศกร้อยปี ปรากฏเป็น ๒ ฝ่าย พวกเด
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร