บรมบท

บรมบท

• น. ที่สถิตหรือภาคอันสูงสุด, ที่สูง
• ความผาสุกอย่างยิ่ง
• ผู้มีที่อยู่อันสูงสุดแห่งสถานทั้งสิ้น คือ พระพรหม. บรมบพิตร น. คำที่พระสงฆ์ใช้แทนพระนามพระมหากษัตริย์หรือพระมเหสี.