บารมี
- [บา-ระ-มี] (มค. ปารมี) น. คุณสมบัติที่ทำให้ยิ่งใหญ่, ความดีซึ่งจะส่งผลให้เป็นพุทธะ, พระพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญบารมี ๑๐ ประการ (ทศบารมี) คือ ๑. ทาน (การบริจาคทรัพย์ให้คนอื่น) ๒. ศีล (การรักษาศีล) ๓. เนกขัมมะ (การออกบวช) ๔. ปัญญา (ได้ฝึกอบรมปัญญา) ๕. วิริยะ (ความ
ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร