ปวารณา
- [ปะ-วา-ระ-นา] (มค. ปวารณา) ก. ยอมให้ใช้, ยอมให้ขอ
- ยอมให้ว่ากล่าว, ยอมให้ตักเตือน, บอกเปิดโอกาสไว้ให้
- (ศน.) การปวารณามีหลาย อย่าง เช่น ปวารณาให้ว่ากล่าวตักเตือน ปวารณา ให้ขอร้อง เป็นต้น ตามพระวินัยห้ามมิให้พระขอของกินของใช้จากผู้มิใช่ญาติ หรือคนที่ไม่ได้